Τα βίντεο του Jon Rafman διερευνούν τη συναισθηματική και κοινωνική επίδραση της τεχνολογίας και του διαδικτύου. Παρουσιάζονται συχνά σε καθιερωμένα οπτικά περιβάλλοντα, εμπνευσμένα από σταθμούς gaming που υπάρχουν σε κυκλώματα ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Σε προηγούμενα projects, ο Rafman συγκέντρωσε αφηρημένη εικονογραφία από το Google Street View και διερεύνησε την ιδέα ενός εικονικού αργόσχολου σε ηλεκτρονικά παιχνίδια που στοχεύουν στη βία. Στο Still Life (Betamale) (2013), που συνοδεύεται από soundtrack του Oneohtrix Point Never, ο Rafman συνδύασε γνωστή εικονογραφία από τη λαϊκή κουλτούρα και ηλεκτρονικά παιχνίδια με κουμπιά πληκτρολογίου καλυμμένου με ψίχουλα φαγητού και σταγόνες ποτού. Το έργο αρχίζει και τελειώνει με μια ακίνητη εικόνα ενός άντρα με γυμνό τον επάνω κορμό του, που σημαδεύει με δύο πιστόλια το ίδιο του το κεφάλι, ενώ μια φωνή δηλώνει: «Αν κοιτάξεις την οθόνη, είναι πιθανό να πιστέψεις ότι ατενίζεις την αιωνιότητα». Το πιο πρόσφατο project του Rafman, με τίτλο Shadowbanned: Disasters Under The Sun, που κατασκευάστηκε ειδικά για την AB6, αναπτύσσει μια νέα μυθολογία, επαυξημένη από την Τεχνητή Νοημοσύνη. Στην εγκατάσταση του Rafman παρουσιάζεται και το έργο του Sticky Drama (2015).

#homer #virgil #ovid #kafka #jgballard #larp #scifi #iamalonebutnotlonely
#shadowbanned #artificialintelligence

φωτογραφίες: Νύσος Βασιλόπουλος, 6η Μπιενάλε της Αθήνας 2018 ΑΝΤΙ