Η Tabita Rezaire ερευνά την πολιτική της τεχνολογίας, τις κληρονομιές της αποικιοκρατίας και τις μεθόδους αυτο-ενεργοποίησης, συνδέοντας τα αρχαία γνωσιακά συστήματα με τις νέες τεχνολογίες και την κβαντική φυσική μέσω—μεταξύ άλλων—των πνευματικών τεχνών όπως η Kemetic γιόγκα και η ηχοθεραπεία. Στην εγκατάστασή της Sugar Walls Teardom, που εκτίθεται στην AB6, μελετά πώς τα σώματα, και ειδικότερα η μήτρα, αποτέλεσαν διαχρονικά αντικείμενο εκμετάλλευσης και εξακολουθούν να υπόκεινται σε έλεγχο τον οποίο ασκεί μέχρι σήμερα το ιατρικό-νομικό-βιομηχανικό κατεστημένο. Το έργο περιλαμβάνει μια ροζ καρέκλα γυναικολόγου που δηλώνει ιατρική έρευνα, η οποία διενεργείται πάνω σε σκλαβωμένες γυναίκες που δεν έχουν δώσει τη συγκατάθεσή τους, όπως δηλαδή συνέβη στη σειρά πειραμάτων του χειρούργου δρ. J. Marion Sims από την Αλαμπάμα, τα οποία πραγματοποίησε πάνω σε σκλαβωμένες Αφρικανίδες μεταξύ 1845 και 1849. Η καρέκλα εξέτασης της Rezaire είναι φόρος τιμής στη μήτρα της μαύρης γυναίκας που έπαιξε μεγάλο ρόλο στην ιστορία της επιστήμης. Σύμφωνα με την καλλιτέχνιδα, η φύση και η μήτρα είναι η αρχική τεχνολογία, παρόλα αυτά η αποικιοκρατική και η καπιταλιστική εκμετάλλευση προκάλεσαν την αποσύνδεση του σώματος από το άτομο. Το Sugar Walls Teardom εκφράζει τον αποκλεισμό των μαύρων γυναικών από το κυρίαρχο αφήγημα της τεχνολογικής προόδου και την ταυτόχρονη εκμετάλλευση του σώματός τους για τα αποκαλούμενα επιστημονικά επιτεύγματα.

#gynecology #technology #violence #body #womb #healing #reparation

φωτογραφίες: Νύσος Βασιλόπουλος, 6η Μπιενάλε της Αθήνας 2018 ΑΝΤΙ